Met grote verslagenheid heeft de Pointerwereld er kennis van moeten nemen dat Franz Groenen op de laatste dag van het vorige jaar zijn geliefde broer Guy is gevolgd naar de Eeuwige Jachtvelden. Franz was een zeer aimabel mens, gastvrij en liefhebber van een mooi glas wijn, een goede maaltijd en daarna een beste sigaar. Jachthouder van fraaie jachtvelden rond Waterloo welke hij in het verleden, toen de patrijzenstand dat nog toeliet, beschikbaar stelde voor de Grande Quête wedstrijden waarin zowel beroeps- als amateurvoorjagers uit heel Europa hun Pointers en Setters uitbrachten. En later voor kleinere wedstrijdenvormen, omdat de wildstand, zoals in vele jachtvelden in West Europa, sterk achteruit ging.
Een geweldige kenner van dit prachtige jachthondenras. Als fokker en voorjager trad hij in de voetsporen van zijn vader die ooit de Belgische Pointerkennel “Whitefield” oprichtte. Eerst samen met zijn broer Guy en na diens overlijden zette Franz deze foklijn door. Geweldig mooie successen behaalde hij met vele fokproducten en importen. Om er enkele te noemen: Zita’s Monica, Whitefield Arno, Kragheden Mak. Eén van de toppers was zeker ook Whitefield Hipp die in 1990 de Coupe d’Europe Grande Quête voor Britse Staande Honden won en tevens in 1994 in Nederland op 11 jarige leeftijd het Pointer Kampioenschap Praktische Jacht.
Vele malen was het mij mogelijk om als voorjager met mijn Pointers de vriendschappelijke concurrentie aan te gaan met de door hem voorgejaagde Pointers in binnen- en buitenland. Meestal was het een Pointer van Franz die aan het langste eind trok. Altijd was hij aanwezig bij de Nederlandse wedstrijden die open stonden voor Pointers. Vele malen wist hij te winnen.
Als keurmeester ambterend kwam ik hem de afgelopen jaren ook met regelmaat tegen. Ik kon aan hem merken dat het hem steeds moeilijker werd om zijn Pointers voor te jagen. Bijgaande foto is uit 2008 in Waterloo, daar was hij nog in een redelijk goede doen. Helaas moest ik vaststellen dat zijn fysieke mogelijkheden om voor te jagen alsmaar minder werden.
Wat achteraf blijkt de laatste keer te zijn geweest, jaagt Franz in het najaar van 2013 in zijn geliefde Waterloo nog een Pointer voor. Het is voor mij een buitengewoon groot voorrecht dat ik dat nog één maal heb mogen keuren.
Franz, namens heel Pointerminnend Nederland, hartelijk dank.
Renée veel sterkte bij het verwerken van het verlies van je geliefde partner.
Peter Eering